ลูกกะจ๊อก, ลูกกะโล่, ลูกจ๊อก หมายถึง (ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
น. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อหรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.
น. ลูกมะนาวหรือของที่บรรจุเงินปลีกเป็นต้นไว้ข้างในสําหรับโปรยทาน, โดยปริยายเรียกสลากที่ห้อยไว้ตามต้นไม้ให้คนสอยในงานกุศลหรืองานรื่นเริงเป็นต้น.
น. เครื่องมือชนิดหนึ่ง ทำด้วยเหล็กหรือทองเหลืองเป็นต้นสำหรับไขแม่กุญแจ.
น. ลูกองุ่นแห้งชนิดหนึ่ง.
น. การบรรเลงที่เพิ่มเติมเสียงสอดแทรกให้มีพยางค์ถี่ขึ้นกว่าทำนองเนื้อเพลงธรรมดา, เก็บ หรือ ทางเก็บ ก็ว่า.